اعتراض مصطفي دانشجو به اخراج نامبرده از شغل وكالت به دليل وكالت پرونده دراويش

بسمه تعالی

ریاست محترم دادگستری شهرستان کرج

سلام علیکم

از آنجاییکه برادران و خواهران ایمانی حقیر «فقرای سلسله جلیله علیه نعمت اللهی گنابادی» مصداق اهل مروت و صاحب مناصب جلیله الهی بوده و عموماً مقید به مواظبت و رعایت مستحبات و ترک مکروهات شرع انور می باشند، براساس «یکره لذوی المروات من اهل شرف و المناصب الجلیله ان یتولوا المنازعه و المرافعه بانفسهم خصوصاً اذا کان الطرف بذی اللسان ، و لا یعتبر صاحبه ، فلیس له الامتناع عن خصومه الوکیل»  تظلم خواهی در خصوص آنچه در واقعه حسینیه قم « وقف خاص» به آنها رفت را به حقیر سراپا تقصیر وکالت دادند .

حقیر نیز که با عنایت به تشرف به فخر فقر و درویشی در عداد موقوف علیهم بوده ، لاکن مصداق اهل مروت و شرافت مذکور نبودم ، لذا به اصالت و وکالت از خواهران و برادران ایمانی در مراجع قضایی اقدام به طرح شکایت و اقامه دعوی نمودم ، اما ظاهراً برخلاف دستور شارع مبنی بر «لایعتبر رضا صاحبه، فلیس له الامتناع عن خصومه الوکیل» امر وکالت منجر به نامه پیوست به شماره 9928/854/م/ک مورخ 24/8/85  مرکزامور مشاوران حقوقی ، وکلاء و کارشناسان قوه قضاییه گردیده است. 

امید است مستخدمین امر قضاء در سایر موارد ، رعایت موازین شرعی نمایند.

 مصطفی دانشجو

 

(1) تحریر الوسیله ، امام خمینی ، صفحه 78 ، باب وکالت ، مسأله 24 : « برای صاحبان مروت ، از اهل شرف و مناصب بلند مکروه است که خودشان متولی منازعه و مرافعه شوند – خصوصاً در صورتی که طرف مقابل بد زبان باشد- و رضایت طرف مقابل ( مشتکی عنه ) معتبر نیست ، پس او حق ندارد از خصومت وکیل خودداری کند »

(2) همان ، : « رضایت طرف مقابل معتبر نیست ، پس او حق ندارد از خصومت وکیل خودداری کند »